Bernardo Soares - Το βιβλίο της ανησυχίας (GR)

Apologies to our massive international readers.....

Παρακάτω είναι ένα απόσπασμα από το “Βιβλίο της ανησυχίας” του Bernardo Soares (ένα από τα πολλά ονόματα που χρησιμοποίησε ο Fernando Pessoa). Στο μέλλον θα μπουν πιθανά και άλλα αποσπάσματα από το βιβλίο καθώς προχωράει και αφήνει το στίγμα του...



6.


Ζήτησα τόσο λίγα απ'τη ζωή, αλλά ακόμα κι αυτά τα λίγα η ζωή μου τα αρνήθηκε. Ένα υπόλλειμα από ένα κομμάτι ήλιου, λίγη ησυχία και ένα κομμάτι ψωμί, να μη με βαραίνει πολύ η γνώση ότι υπάρχω, να μην έχω καμιά απαίτηση από τους άλλους ούτε κι αυτοί από μένα. Ακόμα κι αυτό μου το αρνήθηκαν, όπως αυτός που αρνείται να δώσει ελεημοσύνη όχι γιατι του λείπει η καλοσύνη, αλλά γιατί βαριέται να ξεκουμπώσει το παλτό του.

Γράφω, λυπημένος, στο ήσυχο δωμάτιο μου, μόνος όπως υπήρξα πάντα, μόνος όπως θα υπάρχω πάντα. Κι αναρωτιέμαι αν η φωνή μου, φαινομενικά τόσο ασήμαντη, δεν ενσαρκώνει την ουσία χιλιάδων φωνών, τη δίψα να μιλήσουν χιλιάδων ζωών, την υπομονή εκατομμυρίων ψυχών υποταγμένων σαν τη δική μου στο καθημερινό πεπρωμένο, στο ανώφελο όνειρο, στην ελπίδα ποθ δεν αφήνει ίχνη. Αυτές τις στιγμές η καρδιά μου χτυπά πιο δυνατά γιατί έχω συνείδηση πως υπάρχει. Ζω περισσότερο γιατί ζω πιο μεγάλα. Νιώθω στο άτομο μου μία θρυσκευτική δύναμη, κάτι σαν προσευχή, σαν κραυγή. Αλλά η αντίδραση ενάντια μου κατεβαίνει από το πνεύμα μου... Βλέπω τον εαυτό μου στον τέταρτο όροφο της Ρούα ντος Ντοραδόρες, με παρατηρώ μέσα από τον ύπνο. Κοιτάζω πάνω από το μισογραμμένο χαρτί τη μάταιη και χωρίς ομορφιά ζωή και το φτηνό τσιγάρο που καίγεται καθώς γράφω πάνω στο παλιό στυπόχαρτο. Βρίσκομαι εδώ, στον τέταρτο όροφο, να καλώ τη ζωή, να εκφράζς τι νιώθουν οι ψυχές, να κάνω πρόζα όπως οι μεγαλοφυϊες και οι διασημότητες! Ναι, εδώ βρίσκομαι!